Boekarest on foot, pfffffffff.......

Vandaag 7 mei hadden we ons dagje Boekarest. Na een zeer verdiende nachtrust om ongeveer 8 uur opgestaan en lekker rustig ontbeten in het gezellige huiskamertje. Hierna naar buiten met een bak koffie en op het binnenplaatsje plannen voor onze dag Boekarest gemaakt. We komen aan de praat met een Italiaan en zijn Servische vriendin. We waren al van plan om de Old Town te bezoeken en zij verzekeren ons dat dat de moeite waard is. Ons hotelletje ligt trouwens in een wijk waar veel ambassades gehuisvest zijn. Tegenover ons hotel ligt de Hongaarse ambassade, maar als Jan foto's wil maken wordt hij op een besliste manier teruggefloten door een bewaker. Nou ja, dan maar een van achter de poort van het hotel. Jan heeft een soort route uitgestippeld langs allerlei kerkjes en gewapend met de kaart in de hand en de camera's natuurlijk, trekken we er als echte paparazzi op uit. Een cultureel uitje zullen we maar zeggen. Na enige fraaie maar in verval zijnde gebouwen bekeken te hebben, gaan we ons eerste kerkje bezoeken. Wat overal opvalt is het ijzeren smeedwerk aan hekken, poorten, traliewerk voor ramen en balkons. En natuurlijk ook het onvermijdelijke kabelwerk dat hier gewoon in bossen aan elkaar geknoopt zit en zelf in rollen aan palen hangt. De kerkjes die we bezoeken zijn allemaal Katholiek Orthodox met veel muurschilderingen, fresco's, ikonen en prachtige zilveren en gouden altaren. En de meesten zijn erg oud. Bijzonder is dat je binnen bijna altijd mag fotograferen, alleen flitsen is niet altijd toegestaan. Na ons eerste kerkje gaan we een lokale supermarkt in om het broodnodige water te kopen en off we go again. Tegenover de super zitten enkele lokale vrouwen bloemen, aardbeien en wat groenten te verkopen. De aardbeien lachen me toe, maar ik kan ze weerstaan ;-) Op naar het volgende kerkje. Hier is een oud nonnetje bezig met de stoep te schrobben. Mooi kerkje weer en de straat op zich ook. De huizen en zelfs de elektriciteitskabels zijn begroeid met wingerd en klimop. Prachtig gezicht! Op een dak zijn jongens aan het werk met herstelwerkzaamheden. Brrrrr, moet er niet aan denken op die hoogte. Via een pleintje komen we in de Strada Italiana en juist op tijd komen we een leuk cafeetje tegen, Café Lautrec. Heel klein in een klein steegje, maar we kunnen er ook nog buiten zitten. Juist op tijd trouwens omdat we heel erg toe zijn aan een kop koffie en Cappucino. Dat is ff genieten na al dat geloop in die warmte. Inmiddels is het al 30 graden! ?De eigenaar wijst ons op de kaart de weg naar de Old Town. Dat is weer een eindje klunen, langs het megagrote Intercontinental Hotel, via twee voetgangerstunnels die onder de boulevards doorlopen. Op die manier komen we aan de overkant in de universiteitswijk met haar prachtige gebouwen. Tegenover de universiteit liggen twee grote halfronde gebouwen. In een ervan is een grote bank gehuisvest en in de ander tegenwoordig een casino. Op het plein hiervoor zijn ze druk bezig met het bouwen van een ondergrondse parkeergarage. Tussen deze gebouwen door lopen we de oude stad in waar we tegen een prachtige kerk in Russische stijl aan lopen. Uiteraard gaan we hier ook naar binnen en dan weet je echt niet wat je ziet. Het is allemaal goud wat hier blinkt. Het kan niet op! Indrukwekkend hoor. De kerk is mede gebouwd met geld van de Russische tsaar. Oh ja, nog vergeten: onderweg loop ik nog ergens tegen een oud mannetje aan die op de foto wil en me vervolgens een erg tandeloze handkus geeft. Lachen man! Jan moet hem vervolgens wel twee sigaretten geven, maar dat heeft ie er wel voor over. Na nog heel veel gebouwen gezien te hebben strijken we neer op het terras van Caru Cu Bere, waar we een welverdiend biertje drinken. Caru Cu Bere is een oud historisch bierhuis. Niet alleen erg mooi van buiten maar ook heeeeeel mooi ban binnen. Binnen is het net een oude kerk, voorzien van een bar en vanuit de biechtstoelen kun je de toiletten bezoeken. Via alweer een kerk lopen we de oude stad uit en trekken we weer richting hotel. Inmiddels is het half 7 en hebben we toch wel trek gekregen. We strijken neer bij een Roemeense Heinekentent genaamd Bucaratis, waar we heerlijk eten en met name de toetjes gaan er in als koek: Jan neemt de pannenkoeken met honing en walnoten en ik een vanilleparfait met noten. Heerlijk!!!!! Terug naar het hotel dan maar. Pffffffff, Boekarest on foot was toch wel pittig, maar zeer de moeite waard. Nu hebben we de douche wel verdiend hoor en je wordt er toch weer een ander mens van. Na de douche op het binnenplaatsje van het hotel lekker gerelaxed, het dagboek bijgewerkt en enkele biertjes gedronken samen met de hoteleigenaar die ons van alles vertelt over Boekarest en Roemenië. Het is onze laatste avond en nacht hier. Morgenochtend vertrekken we naar Tulcea voor ons bezoek aan de Donau Delta. Zal ook zeker bijzonder worden.