Drie dagen Danube Delta: fantastisch!

Op dinsdagmorgen half 9 vertrokken we per auto vanuit Boekarest naar Tulcea voor ons bezoek aan de Danube Delta. Het oorspronkelijke plan was om half 8 te vertrekken, maar Jan had de wekker uitgezet en was vervolgens weer in slaap gevallen en ik had helemaal niets gehoord. Ik was een beetje geïrriteerd daarover, maar na een goed ontbijt was dat weer snel over. De stad uitrijden was een crime, maar eenmaal buiten de stad op de snelweg kunnen we lekker doorrijden. De snelweg loopt tot aan Constanza, maar na 105 kilometer gaan we linksaf zullen we maar zeggen de binnenlanden in. We rijden door allerlei kleine dorpjes, over heuvels en door dalen en zien van alles: een oude spoorlijn, boeren met paarden- en ezelkarren, wijngaarden en in een dorpje op bijna alle lantarenpalen ooievaarsnesten met hun bewoners. En overal zover je kunt kijken tarwevelden. We passeren enkele rivieren en genieten van het landschap en de lokale bevolking die vaak voor hun woningen op een bankje zitten. Ondanks de late start wil het goed vlotten en komen we binnen de tijd, om tien voor half 1, in Tulcea aan. We hebben er dus 3 uur en 50 minuten over gereden. Bij Hotel Esplanada parkeren we onze auto voor alledrie de dagen. Op het terras met uitzicht op de Donau / Danube drinken we een welverdiende bak koffie en bellen we Mihai, onze contactpersoon voor onze trip door de Danube Delta. Na enige communicatiestoringen krijgen we hem eindelijk te pakken en wordt afgesproken dat een vriend van hem ons op zal halen voor onze trip. Na enige tijd worden we opgepikt door Sorin, die ons in zijn race-peugeotje 205 meeneemt naar zijn boot. Wij wachten daar even terwijl hij en kapitein Gerard voorraden inslaan voor onderweg. We steken van wal tegen 2'en en varen de Danube af richting Delta over de middelste van de drie hoofdarmen richting onze bestemming, het vissersdorp Mila 23. Sorin gaat eerst de lunch klaarmaken, een heerlijke kippensoep, gevolgd door cake en appel als toetje en als afsluiting een fles biologische Roemeense wijn. Sorin vertelt dat hij en Mihai hun boten hebben gekocht in Spakenburg. Nederlandse boten zijn nu eenmaal de besten! We varen door grote en kleine vertakkingen en kanalen binnen de Delta, zien schitterende natuur en veel vogels, o.a. Witte reigers, zilverreigers, aalscholvers, zwanen en allerlei ander mooie vogels waarvan we de namen niet kennen. De vegetatie binnen de kanalen wisselt enorm, bomen, een soort mangroves, rietvelden, watermeloen en ga zo maar door. En het is ook nog eens fantastisch mooi weer. We passeren een van de 18 verboden gebieden, het Nebumu meer, een gebied waar wetenschappers de vogels bestuderen en een van de broedplaatsen van de Delta. We varen veder en tegen 18.50 uur komen we in Mila 23 aan, waar we kennismaken met ons 'gastgezin', Cava en Peter. We worden ondergebracht in een riante kamer van 2.20 bij 4.00 meter, waar twee aparte bedjes staan van ieder 70 cm breed met een nachtkastje ertussen. Jan eindelijk blij! We maken kennis met Mihai die hier met drie Engelse toeristen zit en drinken met z'n allen een biertje aan de waterkant. Hierna terug voor het avondeten, vis met tomaten en uiensaus, gevolgd door een pannenkoekje met chocoladesaus. Daarna met Mihai en Sorin weer naar de plaatselijke kroeg om enkele biertjes te drinken, te kletsen en enkele moppen te tappen. We duiken tegen 11 uur kns nest in en vallen rap in slaap. Morgen om 8 uur ontbijt.

Woensdag 9 mei
Om ca half 8 opgestaan en om 8 uur schuiven we aan voor het ontbijt: brood met kaas, worst, komkommer en een gebakken eitje. En natuurlijk een bak koffie. We kunnen er weer tegenaan. Om 9 uur vertrekken we met de boot voor onze dagtocht door de delta. Hoofddoel: pelikanen spotten op het meer Trei Lezere. Maar eerst gaan we een klein monnikenklooster bezoeken in de delta, St. Atanasia. De tocht hier naartoe duurt ongeveer drie uur. De kanalen die we bevaren richting klooster bevatten veel waterplanten die geregeld vast in de schroef van de boot komen te zitten. En ja, dat schiet niet op, eerst waterplanten lozen door de schroef andersom te laten draaien en dan weer verder. Maar op zich geeft dat niet want we hebben alle tijd en onze boot is gelukkig toch geen speedboot, maar een lekker 6 km per uur tuffend brompotje. In de kanalen zien we ook megagrote schelpen, levende wel te verstaan. En we zien uiteraard weer veel fantastische vogels, waaronder een kingfisher en enkele bijeneters, die we helaas niet op de foto krijgen. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben nietwaar? Het klooster bestaat uit een fantastisch klein kerkje met bijgebouwen en de 20
Monniken die er wonen zijn volledig selfsupporting. We lopen rond, bekijken het kerkje en de manier waarop hier geleefd en gewerkt wordt en zien in een veld met uien twee Hops rondscharrelen, een fantastisch mooie vogel die je niet vaak tegenkomt. Dat geluk hebben we dan wel weer! De monniken ijn druk bezig
Om het terrein in te richten en aan te kleden met bloemen voor het toeristenseizoen. Er wordt dus druk gewerkt. Grappig om te zien trouwens: een monnik met een traditioneel stuk gereedschap in zijn hand en de mobiele telefoon in zijn andere hand en aan zijn oor uiteraard. Als we terugvaren richting meer, biedt Sorin ons een Palinka aan, een soort pruimenjenever. Sterk spul! We meren bij enkele bomen aan voor de lunch, een traditionele stoofpot/soep met worst en aardappel op een soort tomatenbasis en genieten er weer van. We varen verder naar ons hoogtepunt van de dag: een meer vol pelikanen .... We draaien het meer op met de boot en zien ........ Water, water en nog eens water. Heel ver weg zien we maar liefst EEN hele pelikaan drijven. Grrrrrrrrrr ! Het is niet anders, dat heb je met natuur hè? Eerder heb ik trouwens nog wel
Een mooie foto gemaakt van een grote roofvogel, onbekend welk merk, maar in ieder geval niet alledaags. Ook Jan laat een geweldige foto zien van een roofvogel in een soort duikvlucht. We, en met name ik, vragen ons af hoe en waar, maar mooi is ie. ' s Avonds bij het terugkijken van de foto's blijkt hij niet meer dan een ordinaire fraudeur te zijn die een foto van een White Tailed Eagle uit een boekje heeft gemaakt! En een lol
dat ie heeft! Nu ja, we hebben er inderdaad allemaal bijzonder veel lol over gehad en misschien was ik wel een tikje aangebrand ..... (aldus Jan). Tegen 4 uur zijn we terug in Mila 23, we gaan de kroeg in met Sorin en Gerard en om 6 uur schuiven we aan voor ons maaltje vis met brood. Deze keer zijn het stukken karper met graat. Na het eten gaan we in de Mixt Magazin enkele biertjes halen die we opdrinken opmde boot. Vanavond gaan we met de kippen op stok. We vertrekken naar ons nestje tegen 21.30 uur en slapen een lange nacht door. Natuur, frisse lucht, stilte en rust blijken erg vermoeiend te zijn.

Donderdag 10 mei
We beginnen weer met ons ontbijtje om
8 uur. Deze keer is er ook jam bij het brood en boter die niet te smeren valt. Wel is het brood tamelijk droog en oud. We maken nog wat foto's van ons riante onderkomen en schepen iets na 9 uur weer in. De terugtocht naar Tulcea zal
tussen de 8 en 9 uur in beslag
nemen omdat we stroomopwaarts varen. Als het goed is zien we deze keer wel pelikanen. Afwachten maar, eerst zien dan geloven. We varen over een andere route terug dan we op de heenweg gevolgd hebben. Na een tijdje varen doen we Lake Furtuna aan waar we niet ver op kunnen ivm de vele
aan de oppervlakte drijvende waterplanten en de ondiepe waterstand. Sorin is te bang dat de schroef weer vastslaat door de waterplanten. In de verte zien we inderdaad meer pelikanen dan die ene van gisteren, maar nog niet
de hoeveelheid die we er ons van voorgesteld hadden. Verder maar weer door allerlei fraaie kanaaltjes met veel mooie uitzichten, natuur en vogels die zich deze keer beter laten fotograferen. Ik slaag er in om een Heron te fotograferen die een vis opduikt en ermee weg vliegt. Op een gegeven moment roept Sorin: pelikanen! Boven ons vliegen honderden pelikanen. Een fantastisch gezicht en we proberen hier goede foto's van te maken, maar dat valt nog niet mee. Een half uurtje varen verder komen we bij een bocht in een nauw kanaal aan. Ik zit (bijna als gewoonlijk) vooraan op de boot en Jan op het achterdek, als Gerard druk gebaart naar de bocht die eraan komt. Hier is een enorme hoeveelheid aalscholvers op een kluitje aan het vissen. Zeer snel de camera gepakt en dat was maar net op tijd, want naarmate we dichterbij komen, gaan ze allemaal massaal de lucht in. Een indrukwekkend gezicht! Lijkt wel een beetje op 'birds' van Alfred Hitchcock. Ook enkele pelikanen en meeuwen stijgen mee op. FANTASTISCH!!!!! Wat een spektakel. Van nagenieten komt weinig want niet veel later worden we opnieuw geconfronteerd met honderden pelikanen in de lucht, deze keer minder hoog waardoor we erin slagen om bijzondere foto's te maken. Denken we althans. :-) We lunchen deze keer aan de oever bij het verboden meer Nebumu. Sorin heeft nu een vissoep gemaakt van karper die gegeten moet worden met een heerlijke knoflooksaus, opnieuw weer erg lekker. Verder varend merken we dat we langzaam maar zeker weer in de bewoonde wereld aankomen. We worden geregeld gepasseerd door speedboten en zien ook minder vogels. Wel een eenzame roeier, koeien op de oevers en ook een hoop rotzooi zoals blikjes en petflessen. En wij onze sigarettenpeuken maar netjes verzamelen in een flesje met water. Tsja, verbeter de wereld, begin met jezelf. We varen de delta uit en komen op de Danube terecht. Op naar Tulcea. Onderweg zien we politieposten, legerboten, aftandse boten en scheepskerkhoven, voordat we om iets voor half zes aanleggen in Tulcea. We nemen afscheid van Gerard en Sorin brengt ons met zijn bolide naar het hotel, waar we samen nog een biertje drinken voordat we afscheid nemen. We checken in, gaan wat eten en in de lobby ons reisdagboek bijwerken. Het waren drie fantastische dagen, zeer de moeite waard en een ervaring die we niet hadden willen missen. Kortom, fantastisch!