Een lange rit door de zandbak

Het is vandaag 11 mei en we zijn om 5 uur opgestaan omdat we vandaag vanuit Alexandrie de lange rit naar de Siwa Oase maken (ca. 500 kilometer). Deze keer ontbijten we wel in het hotel. Rond 6 uur vallen we aan op een apart Egyptisch warm ontbijtgerecht: een soort griesmeel met heel veel pompoen en rozijnen en gezoet met honing. Jou zou het niet zeggen, maar het is erg lekker!!!! Stipy op tijd vertrekken we naar Siwa. De stad uit rijden gaat deze keer erg vlot: geen files. We rijden langs de Middellendse Zeekust waar over een enorm aantal kilometers allerlei resorts gebouwd zijn. Na een goede twee uur rijden stoppen we bij El Alamein, de plek waar Montgomery Rommel versloeg in WOII en maken een korte stop bij het oorlogskerkhof van de geallieerden. Toch altijd weer indrukwekkend om te zien. Honerden soldaten liggen hier: niet alleen ENgelsen, maar ook soldaten uit Australie, Maleisie, India, Zuid Afrika en ga zo maar door. Even verderop stoppen we bij een echt lokaal 'wegrestaurant' om koffie te drinken. Eers maat ff naar de WC. Dat is dus een gat in ed grond achter het pand met een deur die niet sluit en erg stinkt! Je moet vooral niet in het gat kijken en doorspoelen gaat zoals we gewend zijn onder dergelijke omstandigheden met een beetje water dat je uit een ton schept. De koffie is weer heerlijk (Turkse koffie) en we worden er weer iets wakkerder van. Voor de koffie lag bijna iedereen te pitten! We vervolgen onze rit na korte tijd, want we zijn er nog lang niet. Na ca. 1,5 uur rijden zien we achter een struik (de enige in de omgeving) een politieagent met radarcontrole zitten. Das wel lachen. Nog een aantal kilometers verder rijden we in een fuik van de politie, waar je meteen kunt afrekenen als je gesnapt bent. Onze chauffeur wordt trouwens geregeld door de politie gebeld om de horen waar we zitten. Dit uit veiligheidsoverwegingen. Iets voor 12 uur en zon 30/40 minuyten voor Matruh lassen we een sanitaire en nicotinestop in langs de kant van de weg. Terwijl we nog buiten het busje staan komt ons op de andere baan een politiewagen tegemoet, die door de middenberm keert om te kijken of er problemen zijn. Die zijn er niet uiteraard en Mohammed, onze chauffeur, vraagt ons om verder te gaan en in te stappen. Ik zeg 'okidoki' en Mohammed vrtelt dat dat in het Arabisch 'Meshi Meshi' is (niet Moshi Moshi, dat gebruiken de Japanners , maar hij weet niet wat het betekent). Paul hoort het maar half en hij denkt dat we straks bij de lunch kunnen kiezen uit 'Meshi Meshi' of 'Moshi Moshi' als eten! En hij vraagt wat dat is. We liggen allemaal in een deuk van het lachen. Zouden we al een zonnesteek hebben misschien??? Een klein wetenswaardigheidje tussendoor: de route die we nu afleggen naar Siwa, is dezelfde route die Alexander de Grote met zijn lerger aflegde ton hij naar Siwa ging om het daar gevestigde orakel te raadplegen. Tegen 13.00 uur arriveren we in Matruh waar we lunchen: gemixt vlees, kip en gehakt, rijst, salade en Egyptisch brood met allerlei inlandse suasjes. Nu wordt het pas echt serieus. De laatste ruim 300 kilometer recht toe recht aan naar Siwa, door een volslagen verlaten woestijn, waar we nauwelijks iemand tegenkomen. Een Tom Tom heb je hier zeker niet nodig, want verdwalen kan niet. We stoppen maar twee keer onerweg omdat we anders niet op tijd komen. Onderweg zien we de woestijn telkens weer van kleur en structuur veranderen. Ook komen we geregeld kuddes wilde dromedarissen tegen. Na een lange rit komen we tegen half zeven in Siwa aan en na enig zoeken vindt Mohammed het Hotel Mubarak, waar we twee nachten zullen bivakkeren. We nemen afscheid (hopelijk maar voor kort) van Mohammed, want die moet direct terug naar Cairo (same way back) om een ander klusje voor zijn baas te klaren. Je moet er toch niet aan denken, hetzelfde stuk terug en dan in het donker met allerlei wilde dromedarissen op de weg. Nadat we ons opgefrist hebben, gaan we te voet naar het dorp. Zeer correct gekleed, langen rok en geen blote bloesjes. Het is hier nl. tamelijk traditioneel en dan moet je je aanpassen vinden wij. Sommige andere toeristen denken daar blijkbaar anders over. Het vervoermiddelhier is de ezelkar, die we vaak langs zien komen. Op het plein gaan we links af en klimmen we omhoog richting ruine van het oude dorp, Shali, dat weggevaagd is door heftge regenval. Onderweg komen we langs een winkeltje van Machmud, die zeer belangstellend is en ons zijn koopwaar laat zien, o.a. zoutlampen van zout dat hier gewonnen is. Het klikt wel goed en de hele groep wordt uitgenodigd om thee te drinken in zijn eenvoudig winkeltje, waar we graag gebruik van maken. Het is enorm sterke thee die uit zeer kleine glaasjes gedronken wordt. Het is erg leuk en er wordt allerlei informatie uitgewisseld. Na gedag gezegd te hebben besluiten we om toch naar de top van Shali te klimmen ook al is het al donker. Dat valt nog niet direct mee inhet donker met een lange rok aan. Zeer praktisch ingesteld halen we die dan maar van achteren naar voren tussen de benen door, stoppen hem aan de voorkant in de riem en dan heb je een soort van harembroek die iets makkelijker met klimmen is, al is het dan misschien wat minder charmant. De klim is de moeite waard, want we hebben een bijzonder mooi uitzicht op Siwa by night en de omgeving. We klunen weer naar beneden op de alternatieve route en zien dat sommige bouwvallen nog steeds bewoond zijn. Aan een andere kant komen we de heuvel af en van hieruit lopen we door een volkswijkje terug naar het plein. Zo, nu hebben we wel een drankje verdiend. Dat gaan we drinken bij Abduh. We kiezen voor een soort van inlandse smoothie, yoghurt met mango. En dat is zo lekker, dat we er nog maar een nemen. Moe maar voldaan kuieren we terug naar het hotel, waar we eerst ook nog problemen met de airco hebben. Sander belt de receptie en er komen twee mannetjes om ernaar te kijken. Blijkt er achter het gordijn (absoluut niet zichtbaar) nog een schakelaar te zitten, die we om moeten zetten. Gelukkig werkt ie daarna wel en kunnen we heerlijk slapen in een koele kamer.
Morgen een vrije dag in Siwa, we kunnen uitslapen.....