De zon schijnt weer...

Ja ja, je leest her goed. Vandaag scheen de zon weer. Om 5 uur opgestaan en om 6 uur zaten we aan het ontbijt. We vetrekken tegen 7 uur met de bus naar Quy Nhon, een lange reisdag, maar wel met de nodige stops. Het is echt fietsweer!!!! De wet van Murphy of zoiets???
Hoe dan ook, we vertrekken met mooi weer en kunnen weer volop genieten van wat er zoal op het Vietnamese platteland gebeurt.
De eerste stop die we maken is bij een soort gieterij. Hier worden in een schuurtje klokken, gongs en andere zaken gegoten, bewerkt etc. Leuk om te ien, zeker omdat het geen groot bedrijf is, maar gewoon bij een eenvoudige ondernemer in zijn achtertuin.
De volgende stop is heel anders. We maken de varkensmarkt van dichtbij mee. De varkens worden achteop de scooters in manden naar de markt vervoerd, waar ze verhandeld worden. Ook de eenden en kippen ondergaan eenzelfde lot, zij het dat deze vaak gewoon met de poten aan elkaar gebonden op hun kop naast de scooter bungelen.
Bij een eenvoudig lokaal restaurantje wordt de koffiestop gehouden en dan gaan we naar de overblijfselen van het dorp My Lai, waar in 1968 door de Amerikanen 504 burgers, voornamelijk vrouwen, kinderen en ouden van dagen, zonder enige reden en met bruut geweld afgeslacht zijn. Bij het dorp is een monument geplaatst en we bezoeken naast de overblijfselen van het dorp ook het museum. Verschrikkelijk beklemmend, maar toch goed om te zien. Er hangen gewoon foto's van neergemaaide en afgeslachte mensen..... vreselijk dat dit ooit heeft kunnen gebeuren. Ook bezoeken we de Nederlandse docu-film die over dit drama gemaakt is en het geheel wordt toch wel erg emotioneel. Eniogszins aangeslagen vertrekken we weer met de bus naar onze lunchstop in een eenvoudig restaurant aan de zee. Tot nu toe is het weer nog prima. Sterker nog: het is weer bloedheet en de lieters water gaan er weer doorheen. Dit duurt echter niet lang. na de lunch trekken we verder langs een bergkam en het wordt erg donker. Onderweg krijgen we met enorme hoosbuien te maken: straten onder water en bijna niets meer kunnen zien. Even daarna is het weer droog en zo gaat het maar door. Tussentijds stoppen we ook nog bij een eenviudige familie die van door hunzelf geplukt gras, slaapmatten weeft die voor extra inkomsten voor de familie zorgen.
Rond 17.30 uur komen we aan in Quy Nhon, waar we inchecken in het meest luxe hotel dat we deze reis zullen rkijgen, het 4-sterren aan zee gelegen Seagull Hotel. Alle kamers hebben balkon en we kunnen zelfs met een waterkoker op de kamer koffie en thee zetten, wat we dan ook meteen doen. Vanaf het balkon hebben we een schitterend uitzicht over het de zee metr de daarachter liggende bergen, waarachter zich inmiddels een echt noodweer aan het samenpakken is. Het wordt donkerder en donkerder en dan begint het te onweren en regenen. Het is een fantastisch schouwspel, zeker omdat we hoog en droog staan en we genieten er echt van.
Na de koffie en een heerlijke douche, op naar het eten. Tsja, dat is nu weer jammer, moeten we toch alweer garnalen eten..... (hihi).
Sweet and Sour deze keer en het is weer letterlijk om jer vingers bij af te likken.
Gelukkig hebben ze hier internetverbindigen die het wel doen, waardoor ik in staat ben om de laatste twee dagen dagboek bij te werken.
Zo, nu wordt het tijd voor een biertje. Morgen vertrekken we rond 8 uur naar Na Trang.